تاثیر روش مراقبت کانگرویی بلافاصله پس از تولد بر رفتارهای دلبستگی مادر قبل از ترخیص از بیمارستان

مقدمه: مراقبت کانگرویی مادر (kmc) اولین بار توسط دکتر ادگار ری در سال 1978 در یوگوتای کلمبیا برای مراقبت نوازدان با وزن کم تولد استفاده شد. مطالعات کمی در زمینه تاثیر آن بر روی رفتارهای دلبستگی مادران انجام شده است به خصوص اینکه رفتارهای مادری می تواند در فرهنگ های مختلف با هم متفاوت باشد. این تحقیق با هدف بررسی تاثیر این روش بر روی رفتارهای دلبستگی مراقبتی، مجاورتی) مادران نخست زای ایرانی با نوازد رسیده، بلافاصله پس از تولد انجام شده است. روش کار: این مطالعه به روش کارآزمایی بالینی تصادفی در یکی از بیمارستانهای شهر تهران انجام شده است. تعداد 90 نفر نمونه به صورت تصادفی انتخاب شدند و در دو گروه مورد و شاهد دسته بندی شدند. در گروه مورد نوزاد بلافاصله پس از تولد در تماس با بدن برهنه مادر قرار گرفت و بدن نوزاد نیز بدون اینکه در پتو و یا شان پیچیده شود، به مدت 20-15 دقیقه در تماس با پوست مادر قرار گرفت. از مادر خواسته شد بلافاصله پس از تولد نوزاد خود را لمس و تغذیه کند. اما در گروه شاهد روش معمول بیمارستان انجام شد. از آزمونهای t و کای اسکوئر با سطح معنی داری 5% برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج: نتایج نشان داد که تفاومت معنی داری در رفتارهای احساسی دو گروه (نگاه کردن به نوزاد (p<0.01 و صحبت کردن (p<0.02) و همچنین در رفتارهای مجاورتی (تماس نزدیک با بدن مادر (p<0.001 و حلقه زدن بازوها دور نوزاد (p=0.04) وجود داشت. همچنین در رفتارهای دلبستگی این دو گروه نیز تفاوت معنی داری وجود داشت، اما رفتارهای مراقبتی بین 2 گروه سنی معنی دار نبود. نتیجه گیری: بنظر می رسد روش کانگرویی به علت اثرات مثبت آن در رفتارهای دلبستگی مادر بهتر است. در نوزادان رسیده در ساعات اولیه پس از زایمان انجام شود و مامایی ها که اولین سطح تماس بین مادر و نوزاد محسوب می شوند، باید به برقراری این نوع تماس (پوست به پوست) حساس بوده و مدت این تماس را افزایش دهند.